Soul Sistaz 2 (Another DDay compilation)

1 song... 1 song onlangs gehoord en er is hoop dat er naar nieuwe soulmadammen zal geluisterd worden: Leela James toont hoe het moet met Music. Hopelijk volgt Jaguar Wright, zij heeft net als de eerder vermelde Nikka Costa ook net een tweede plaat uit.

Soul Sistaz 2 borduurde verder op de lijnen die met het eerste volume uitgelegd werden. September 2002 schrijven we ondertussen en Koop was zeer te spreken over het resultaat. "zeer goede opbouw van de tracks en afwisseling. Misschien wat mellower dan SS1, maar dat komt het geheel wel ten goede. Het is nu minder hard hitting funk, maar er zitten ook meer andere soulvarianten in. En de selectie zelf is natuurlijk grandioos en verraadt heel wat download- en selecteerwerk." Hey, who am I to argue with that ;-)

1. Betty Davis - This Is It (1975)
It can't get no nastier than this! Raw funk van ex-mevrouw Miles. Zie deel 1 voor uitleg over de madam. Een wilde, tomeloze track die Koop deed denken aan Always On The Run van Kravitz of Give It Away van RHCP: "Dit lijkt wel een blauwdruk van beide songs, de song zal alleszins door beide artiesten érg worden gesmaakt."

2. Cold Blood - No Way Home (1972)
Ontdekt via de superbe Bold Soul Sisters site. Verrassend misschien dat de madam die zo krachtig uit de hoek komt - Lydia Pense - een kleine blanke is. Meer nog, volgens deze link zingt ze nog altijd!

3. Mable John - Running Out (1968)
Koop was in form toen hij deze cd degusteerde: "Hééérlijk nummertje, een honingzoete tristesse die me wat doet denken aan Dusty Springfield, maar dan in 't zwart. 't Is vooral die bittersweet vocal die het 'em doet." Ik vind dit vooral tekstueel heel goed. Een van de selectiecriteria voor de Soul Sistaz was natuurlijk hun feministische teksten, liefst nog gepaard met een flinke dosis black power. 3 jaar geleden was er niks te vinden over Mable John, maar nu heeft het mens zelfs haar eigen site. Daar leren we dat ze goeie vrienden was met Ray Charles (en zijn Raelettes leidde) én met de mama van Berry Gordy. Nice!

4. Barbara Mason - Shackin' Up (1975)
Koop2002: "Qua thema én qua orchestratie doet me dit erg denken aan philly soul. Slow soul met parlando intro, zoals ook Me & Ms Jones, enkele early Hall & Oates-tracks of Jill Scott dat hebben. Thema lijkt wel een vrouwelijke variant op Me & Ms Jones, of op Right Next Door. Mooie one-liner: if true love is dirty, throw some water on me!"
Ook hier weer een zeer goeie tekst, inderdaad. Ze roddelen wel over ons dat we samenwonen ipv te trouwen, maar ze kunnen allemaal ontploffen. Thematisch misschien achterhaald, maar qua soul kan dit toch tellen. Dit is Barbara Mason, een Philly product en volgens deze site zelfs één van de pioniers.

5. A Taste of Honey - Boogie Oogie Oogie (1978)
Deze discofunk is ook in onze contreien een hitje geweest. De debuutsingle van A Taste of Honey was in de USA meteen goed voor een #1 op de R&B charts. Later scoorden deze 2 soulchicks ook met een vertaling van de Japanse klassieker Sukiyaki. Eén van de vrouwen zou trouwens in het begin van dit millennium terug uit het niets opgedoken zijn en weer een plaat uitgebracht hebben. Wat mij trouwens opvalt in dit nummer is die snerpende gitaarsolo, waarvan ik een flauw vermoeden heb dat die door een Isley Brother ingespeeld is. Wel hierover geen uitsluitsel gevonden.

6. Marlena Shaw - California Soul (1969)
Het laidback California-feeling met een extra scheut psychedelica in een funkpatroon gegoten. Het nummer zou oorspronkelijk van Ashford & Simpson zijn, en op deze Zweedse sample-site vind ik het volgende: "This is a very good song, from the same album as 'Woman Of The Ghetto'. It has been used on Gang Starr's 'Check The Technique' and on The Wiseguys 'The Sound You Hear'. They also used this part from the first verse. (By the way, note that Blueboy used the live version of 'Woman Of The Ghetto' for 'Remember Me' and not the studio version I mentioned here.)" Tegenwoordig doet de madam het vooral als jazz-zangeres.

8. Vera Hamilton - But I Ain't No More (G.S.T.S.K.D.T.S.) (19??)
De basslijn heeft érg veel weg van Inner City Blues, maar dit is heerlijke upbeat funky soul. Met een grappige, feministische "ik ben een vrijgevochten vrouw" inslag. Een pareltje, en dat in amper 2'24"! Alleen de titel van dit nummer al: de afkorting komt van "I used to be a Genuine, Stomped on, Twenty Karat, Sure 'nough, Knocked down, Dragged out, Turned down, Strung out Fool for you... but I ain't no more!" Het nummer staat op de Ace Records release 'Johnny Otis & Friends - Watts Funky'. Zat dus bij Johnny Otis, maar verder weinig over bekend...

9. Sister Sledge - Music Makes Me Feel Good (1981)
Een iets minder bekend nummer van de hitmachine dat misschien net buiten de strenge selectiecriteria valt (te recent?), maar de Chic-productie maakt het sowieso tijdloos.

10. Sisters Love - Gimme Your Love (1973)
Koop said: "Blaxploitation, greasy pimpin' soul music, straight from da hood, y'all!! Zeer raar stemmetje, lijkt wel een vrouwelijke variant van Curtis Mayfield. Geeft veel karakter aan de song, die stem. Qua curiositeit en originaliteit in productie zeker één van de toppers van de cd, naast track 1. Leuke gitaarriedeltjes ook, die doorheen de song dwarrelen. Benieuwd." En voor 1 keer had koop de stier bij de ballen met zijn Curtis-gok. Het Nummer werd immers geschreven door Mr. Mayfield en voor de film Superfly gebruikt. Deze versie van de voor mij verder onbekende uitvoerders zou geproduced geweest zijn door Gloria Jones (Tainted Love en laatste chauffeur van Marc Bolan) voor Motown!

11. Stargard - Which Way Is Up (1977)
Hij kan het zo mooi zeggen: "Intro is done in pure Bohannon Style. Op elke compil kom je wel voor de dag met zo'n ultiem pièce de résistance, ook hier is het meteen mijn favoriete track. Die vocoder - of beter: ik denk dat het zo'n Frampton/Walsh talkbox is - doet het ook altijd bij mij, voor de rest valt me op dat de productie erg sterk gelijkloopt met die van de RR Express: dezelfde kabbelende bass, zelfs dezelfde echo-effectjes op de gitaarsolo. En dan die great flow in de vocal en die constante struttin' groove. Great."
Dit is opnieuw Stargard, die op deel 1 ons ook al What You Waitin' For voorschotelden. De RR-link is inderdaad zeer duidelijk, het is immers ook een Norman Whitfield-productie.

12. Nikki Giovanni - Ego Trippin' (1971)
Wie hier de lyrics schreef, moet goeie weed in huis hebben gehad. Freaky and wild, die tekst en a true gem, qua rarity. Alsof The Origin of Species herwerkt en voorgedragen wordt door een soul sista. Zoals u kan vermoeden gaf hier de Black Pride-tekst de doorslag. Toch is Nikki Giovanni achteraf gezien geen echte Soul Sista, maar een genuine Black Poet. Ego Trippin' is een gedicht (tekst te vinden op haar eigen site) op muziek gezet, begin jaren '70.

13. Marie "Queenie" Lyons - Your Key Don't Fit It Anymore (1970)
De fenomenale en ook weer dankzij de Bold Soul Sisters site ontdekte Marie "Queenie" Lyons. Wilde R&B die wel van Wilson Pickett lijkt te komen. Heb hier ook nog ander materiaal in de mp3-la van liggen dat waarschijnlijk op een volgend volume zal verschijnen. Verder nauwelijks iets van bekend, wat mij nog meer intrigeert natuurlijk.

14. Staple Singers - When Will We Be Paid (1970)
De Staple Singers, met Pops en de machtige Mavis (ook bekend via Prince). When Will We Be Paid is trouwens een internet-only single geweest van onze kleine een paar jaar geleden.

15. Zulema - Giving Up (1973)
In 2002 een volstrekt onbekende, maar met een sterke intro, mooie violen, een perfecte break en en een superoutro kon het niet lang duren voor er meer info over Zulema op het net terecht kwam. Als ik me niet vergis werd dit ooit gesampled/gecoverd, maar kan er niet opkomen door wie (ff googlen levert de Beatnuts op).

16. The Apollas - Seven Days (1968)
Vintage soul uit de gouden periode. The Apollas, ooit van gehoord? Ik niet.Totaal obscuur, mocht de ultieme muziekdatabase ArtistDirect niet een bio bevatten.

17. Helene Smith - You Got To Be A Man (1968)
Zeer erg nauw verwant met Out Of Sight van James Brown, maar kon noch in 2002 noch heden ten dage terugvinden of deze juffrouw uit de JB revue kwam. Als Mrs. Smith zingt van 'you don't have to be rich - and have 3 or 4 cars - you don't have to be a doctor - or a famous movie star' dachten zowel Koop als ik wel meteen richting Kiss: gelijke aanpak in tekststructuur en groove.

18. Stovall Sisters - Hang On In There (1971)
Frantic jazz funk en opnieuw één van Koops favorieten. Bovendien hoort hier een Koop-waardige anekdote bij. Ze zouden meegezongen hebben op Norman Greenbaum's Spirit In The Sky en Philip Bailey (dé Philip Bailey) heeft ooit percussie gespeeld voor hen, lang voor EW&F (misschien is hij het wel die u op deze plaat hoort).
PS: nummer doet me nu ook wat denken aan Wicky Wacky van The Fatback Band.

19. Kellee Patterson - I'm Gonna Love You Just A Little Bit More (1976)
Een one of a kind intro: geil en kitscherig at the same time. Maar ja, niet verwonderlijk als u weet dat dit een Barry White-cover is. Klinkt dit niet nog sexier als een vrouw de tekst spreekt/zingt? Kellee Patterson zal ook nog op Soul Sistaz 3 opduiken. U weze gewaarschuwd.

20. Roberta Flack - Uh-Uh Ooh-Ooh Look Out (Here It Comes) (1988)
Achteraf gezien een beetje de steenpuist in de hele Soul Sistaz-verzameling. Een slippertje wegens hier niet op zijn plaats, maar ik blijf erbij dat deze track op zichzelf wel blijft rechtstaan. Ik had eerst gedacht dat dit nog begin jaren '80 was, maar opzoekingswerk leverde dus 1988 op. Had ik dat geweten was dit er niet op gekomen. Totaal foute periode natuurlijk, zelfs al is het nummer van Ashford & Simpson. Ik moet toegeven dat ik hierover lang aarzelde en de titel uiteindelijk de doorslag gaf: ik kick daar wel op, op zo'n titels. Dit nummer zou ook bestaan in een Steve Hurley House mix, maar dit is de original van haar 'Oasis' lp.

+ Aretha Franklin - A Change Is Gonna Come (1967)
Dit volume wordt afgesloten in schoonheid met een hidden bonustrack. Het zuiverdere origineel van Sam Cooke wordt hier aan flarden geschreeuwd door Lady Soul. Enkel geëvenaard door de rauwe mannelijke versie van Otis Redding. Trouwens, wie covert dit nummer en noemt haar debuutplaat ernaar? Juist: Leela James! En zo is de cirkel mooi rond voor deze cd-bespreking.